Zgodnie z powszechną opinią koty to stworzenia stonowane, niezależne i pewne siebie. Tak, o ile spędzają pierwsze tygodnie życia w kochającym domu, u boku matki i rodzeństwa. W przeciwnym wypadku przyszłemu opiekunowi być może przyjdzie zmierzyć się z konsekwencjami niewystarczającej socjalizacji bądź jej braku. Czym jest choroba sieroca u kota? Jakie są jej objawy i możliwości leczenia?
Choroba sieroca u kota – przyczyny
Choroba sieroca to zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, do którego może dojść (choć nie musi!) w przypadku, gdy kociątko zostanie zbyt szybko odseparowane od matki i rodzeństwa. Kocięta w renomowanych hodowlach pozostają w swoim rodzinnym gnieździe zazwyczaj do 12. tygodnia życia. Zanim trafią do nowych domów, bacznie obserwują i naśladują zachowania matki. Innymi słowy, uczą się tego… jak być kotem! Uczą się także od siebie wzajemnie. Wszystko to określamy mianem socjalizacji pierwotnej, czyli w obrębie własnego gatunku. Matka daje maluchom poczucie bezpieczeństwa, dzięki czemu prawidłowo się rozwijają i nie ulegają nadmiernemu stresowi. Gdy z różnych przyczyn kocię za wcześnie trafia pod opiekę człowieka, istnieje prawdopodobieństwo, że będzie zmagać się z chorobą sierocą. Ponadto zaburzenie to może wystąpić w wyniku traumatycznych przeżyć, którym towarzyszy ogromny stres, niekoniecznie w okresie „dzieciństwa”.
Choroba sieroca u kota – objawy
Najbardziej charakterystycznym objawem choroby sierocej jest intensywne ssanie, żucie i ugniatanie miękkich materiałów, jak np. koc czy kołdra. Co istotne, zwierzę w tym czasie intensywnie się ślini. Wiele kotów przejawia (tylko z pozoru!) podobne zachowania. To, które pozostaje w granicach normy i świadczy o tym, że kot czuje się bezpiecznie, odbywa się w sposób spokojny, kot jest zrelaksowany, nie ślini się, pozwala się głaskać i najczęściej w konsekwencji pieszczot po prostu zasypia.
Inne symptomy choroby sierocej to takie zachowania obsesyjno-kompulsywne jak m.in. uporczywe polowanie na ogon i wylizywanie sierści prowadzące do powstawania ran.
Choroba sieroca u kota – leczenie
Nawet jeśli podejrzewasz to zaburzenie, w pierwszej kolejności udaj się do lekarza weterynarii w celu wykonania niezbędnych badań i wykluczenia innych dolegliwości, które mogą dawać podobne objawy. Choroba sieroca wiąże się z brakiem poczucia bezpieczeństwa i silnym stresem. W związku z tym podstawą terapii jest poświęcenie podopiecznemu czasu oraz zapewnienie bezpiecznej przestrzeni, w której będzie mógł wypoczywać w ciszy i spokoju.
Jednocześnie oferuj kotu różnego rodzaju zabawy (np. przy pomocy zabawek interaktywnych), które odwrócą uwagę i zmniejszą chęć do wykazywania zachowań kompulsywnych. Nie zapominaj o zbilansowanej diecie, która zapewni kociemu organizmowi niezbędne składniki odżywcze potrzebne do rozwoju i prawidłowego funkcjonowania. Wybieraj wyłącznie najwyższej jakości pożywienie, jak np. karmy specjalistyczne i karmy bytowe SPECIFIC™.
Ponadto dobrym rozwiązaniem mogą okazać się syntetyczne analogi kocich feromonów, które wykazują działanie uspokajające. Jeśli Twoje samodzielne działania nie przyniosą zadowalających efektów, skonsultuj się z behawiorystą zwierzęcym.
Choroba sieroca – rokowania
Niektóre koty, szczególnie te otoczone właściwą opieką, z czasem po prostu wyrastają z zaburzenia, niepokojące zachowania zanikają. W przypadku innych objawy w mniejszym lub większym stopniu mogą towarzyszyć mruczkowi do końca życia. Nie oznacza to jednak, że kot nie będzie normalnie funkcjonować. Jeżeli odpowiednio zatroszczysz się o jego komfort psychiczny, mimo pewnych ograniczeń będzie naprawdę szczęśliwym pupilem!
